Podróże

Turcja - Stambuł 2013

Dziennik

19 stycznia 2013 - sobota - dzień 1

Przelot z Krakowa przez Frankfurt do Stambułu. Lądujemy o 2 w nocy, w hotelu Saruhan jesteśmy po 3.

20 stycznia 2013 - niedziela - dzień 2

Sultanahmet to dzielnica, od której wielu turystów rozpoczyna swoją wędrówkę po Stambule. Swoją nazwę zawdzięcza sułtanowi Ahmedowi I, który ufundował znajdujący się tutaj Błękitny Meczet. Błękitny Meczet i Hagia Sofia to dwa najsłynniejsze zabytki Stambułu. Hipodrom z fontanną, Egipskim Obeliskiem, Kolumną Wężową.

Cysterna Bazylikowa – powstała w szóstym wieku naszej ery, za czasów cesarza Justyniana I. Z czasem uległa zapomnieniu, odkryta w szesnastym wieku po podboju Konstantynopola, ponownie zapomniana, traktowana jako składowisko odpadów... Historia nie szczędziła temu miejscu trudnych chwil. Obecnie jest dużą atrakcją turystyczną. Możemy tu podziwiać 336 kolumn podtrzymujących sklepienie, dwie rzeźbione głowy Meduzy oraz pływające w wodzie karpie. Cysterna ma długość 140 metrów i jest szeroka na 70 metrów. Może pomieścić 100 tysięcy ton wody.

Hagia Sofia - Kościół Mądrości Bożej, zwany również Wielkim Kościołem. Monumentalna świątynia bizantyjska, uważana za najwspanialszy obiekt architektury i budownictwa całego pierwszego tysiąclecia naszej ery. Była to najwyższa rangą świątynia w Cesarstwie bizantyjskim, katedra patriarsza oraz miejsce modłów i koronacji cesarzy. W ciągu wieków niedościgniony wzór świątyni doskonałej i niemal symbol Kościoła bizantyjskiego. Została ona ufundowana przez Justyniana I Wielkiego, w obecnym kształcie powstała w okresie od 23 lutego 532 do 27 grudnia 537. Po zdobyciu Konstantynopola przez Turków w 1453 zamieniona na meczet (wtedy m.in. dobudowano minarety). Świątynię miał przyćmić wybudowany w XVII wieku Błękitny Meczet. Obecnie muzeum. Nazwa kościoła znaczy dosłownie "Boża Mądrość" i odnosi się do jednego z atrybutów Boga.

Łaźnie Roksolany – zbudowane dla żony Sulejmana Wspaniałego.

Four Seasons Sultanahmet – niegdyś miesciło się tu więzienie, obecnie to luksusowy hotel.

Pałac Magnaura – pozostałości pałacu bizantyjskiego.

Błękitny Meczet - (Sultan Ahmet Camii) został zbudowany w XVII wieku na polecenie sułtana Ahmeta I. W jego zamyśle meczet ten miał przewyższyć swą potęgą i pięknem stojącą nieopodal Aya Sofię. Czy zamysł ten się powiódł, każdy może ocenić sam, ponieważ stojąc w odpowiednim miejscu możemy podziwiać Błękitny Meczet, a obracając się w koło o 180 stopni - widzimy Aya Sofię. Cechą odróżniającą od siebie te budowle jest ilość minaretów: Aya Sofia ma ich cztery, a Błękitny Meczet - aż 6. Nazwa meczetu pochodzi nie od koloru ścian zewnętrznych samej budowli, tylko od zdobiących jej wnętrze błękitnych kafli z Izniku, których użyto przy budowie dziesiątki tysięcy. Budowę meczetu, w 1609, rozpoczął w towarzystwie urzędników państwowych sam sułtan Ahmed I (wówczas 19-letni), którego ambicją było stworzyć budowlę wspanialszą od stojącej w pobliżu Hagia Sofii. Zgodnie ze swoim zwyczajem pracował on aż do zmęczenia. Projektantem nowej świątyni, która miała stać się najważniejszym meczetem Imperium osmańskiego, był Sedefkâr Mehmet Aga, uczeń Sinana. O wadze świątyni świadczyło również jej położenie - bezpośrednio przy Pałacu Topkapi. Swego znaczenia nie stracił on nawet po tym, gdy siedzibę sułtana przeniesiono do Pałacu Dolmabahçe. Przez cały okres istnienia monarchii osmańskiej rolę świątyni imperialnej dzielił z nieco starszym Meczetem Sulejmana.

Bazar Aarasta -  w okolicy Błękitnego Meczetu – kilkadziesiąt sklepików dla turystów z astronomicznymi cenami.

21 stycznia 2013 - poniedziałek - dzień 3

Wielki Bazar (m.in. Stary Bazar, giełda, zaułek Zincirli Hanu, bazar dywanów, bazar miedziany) - miejsce handlu w Stambule. Jest jednym z największych obiektów tego typu w Turcji. Bazar zajmuje powierzchnię 30 hektarów, ma 61 ulic z około 3500 sklepikami, 22 bramy, restauracje i kawiarnie, dwa meczety i cztery fontanny. Sprzedaje się tu między innymi przyprawy, biżuterię, wyroby garncarskie oraz dywany. W epoce Bizancjum znajdował się tutaj plac, na którym kupcy sprzedawali swoje towary. Po zdobyciu miasta przez Turków, na rozkaz sułtana Mehmeda Zdobywcy zbudowano w 1464 dwie hale dla jubilerów i antykwariuszy. Dookoła nich stopniowo zaczęły powstawać kolejne sklepiki. Po każdym zniszczeniu przez pożar czy trzęsienie ziemi bazar odnawiano i powiększano. Obecny kształt pochodzi z XIX w.

Bazar starych książek – obok meczetu Beyazit.

Meczet Beyazit -  Nie wiadomo dokładnie kiedy został wybudowany i przez kogo. W źródłach podaje się dwie daty: okres panowania Bajazyda II 1481-1512, lub Hayrettina Paszy 1501-1506, natomiast za budowniczych uznaje się albo Hayreddina, albo budowniczego Yakupsah bin Sultansah. W skład meczetu oprócz samego meczetu wchodzi kuchnia (imaret), dwa mauzolea (türbe) Bajazyda II oraz jego córki Selçuk Hatun, Medresa, dom pielgrzymów (Imaret), szkoła koraniczna (mekteb), karawanseraj, łaźnie (hamam). Plan meczetu jest zbliżony do planu Hagii Sofii. Meczet jest przykładem klasycznej osmańskiej architektury meczetów. Dziedziniec otaczają kopuły oparte na porfirowych i granitowych kolumnach. W centrum dziedzińca znajduje się fontanna. W rogach meczetu znajdują się dwa minarety z jednym krużgankiem i ośmioma kolorowymi obręczami. W pobliżu meczetu znajduje się Wieża Beyazita – 85 metrowa marmurowa wieża wybudowana na rozkaz sułtana Mahmuda II w 1828 przez architekta Senekerim Kahya Balyan. Cztery piętra wieży noszą nazwy: Straż, Sygnał, Kosz i Sztandar. Wypatrywano z niej w przeszłości pożarów

Uniwersytet Stambulski - największy i cieszący się opinią najbardziej prestiżowego uniwersytetu Turcji, mieszczący się w Stambule, dawnej stolicy kraju. Obecnie posiada 17 wydziałów i skupia 70 tys. studentów oraz 6 tys. pracowników naukowych. Podawana w części źródeł data 1453 jako rok założenia uniwersytetu jest myląca. W roku tym Mehmed II Zdobywca utworzył w Stambule federację kilku szkół religijnych (medresa), zwaną külliye. Ani jednak w zakresie nauczania ani w swej strukturze, metodach i celach badawczo-poznawczych nie przypominała ona zupełnie uniwersytetu europejskiego. Niemniej data "1453" umieszczona została w herbie Uniwersytetu Stambulskiego.

Meczet Sulejmana – świątynia muzułmańska w Stambule w Turcji, wybudowana za panowania Sulejmana Wspaniałego na trzecim z siedmiu wzgórz Stambułu, w obrębie murów miejskich, na zboczu schodzącym do Złotego Rogu. Po Błękitnym Meczecie jest drugim co do wielkości meczetem w mieście. Budowniczym meczetu był jeden z najznakomitszych budowniczych epoki osmańskiej, Sinan. Budowa trwała od 1550 do 1557 roku; przeciągała się, ponieważ Sinan w tym samym czasie kierował innymi budowami. Wobec nieustannych napomnień sułtana, Sinan zniecierpliwiony uwagami dokończył meczet w kilka miesięcy. W nagrodę, podczas ceremonii otwarcia meczetu, otrzymał od sułtana złoty klucz. Meczet zbudowano w stylu bizantyjskim, na wzór stojącej naprzeciwko Hagii Sofii. Gdy w 1660 meczet strawił pożar, na rozkaz sułtana Mehmeda IV architekt Fossati odbudował go, nadając mu styl barokowy. Meczet postawiono na specjalnym fundamencie, złożonym z cystern wypełnionych wodą, dzięki którym budynek jest odporny na trzęsienia ziemi. Stoi w ogrodzie o wymiarach 200 na 140 m. Przed meczetem znajduje się dziedziniec otoczony kolumnami, za nim cmentarz, na którym jest mauzoleum sułtana Sulejmana Wspaniałego i jego żony Hürrem Sultan (Roksolany). Dookoła meczetu znajdują się budynki, które również zaprojektował Sinan: szkoła teologii, hamam, karawanseraj, szkoła medyczna, kuchnia. Po południowej stronie meczetu znajdują się fontanny do ablucji. Na dziedziniec zachodni wiodą trzy bramy. Sam dziedziniec jest otoczony 24 kolumnami: białymi, różowymi i porfirowymi, wspierającymi 28 kopuł. Nad oknami meczetu wychodzącymi na dziedziniec, po podbiciu Węgier umieszczono płyty fajansowe z arabskimi inskrypcjami z Koranu, dotyczącymi podbojów. Meczet ma cztery minarety: dwa z nich mają trzy krużganki, dwa pozostałe po dwa. Zgodnie z legendą, Sinan zbudował cztery minarety, ponieważ Sulejman był czwartym sułtanem po zdobyciu Konstantynopola, natomiast dziesięć krużganków symbolizuje, że jest dziesiątym sułtanem z dynastii. Inna legenda mówi, że szach Tahmasp I przysłał drogie kamienie na rzecz budowy meczetu, a Sinan na rozkaz znieważonego tym gestem sułtana wmurował je w podstawy jednego z minaretów.

Most Galata - most przecinający Złoty Róg. Znany jest również pod nazwami "Nowy Most", ponieważ zaczyna się przy Nowym Meczecie, oraz "Most Sułtanki Matki", gdyż powstał z inicjatywy matki sułtana: Bezm-i Alem. Pierwszy most przez Złoty Róg został stworzony podczas oblężenia Konstantynopola w 1453. Pierwsze plany mostu nad Złotym Rogiem stworzył Leonardo da Vinci za sułtana Bajazyda II, ale dopiero w XIX w. gdy nastąpił rozwój miasta i sułtan przeniósł się z Pałacu Topkapi do Pałacu Dolmabahçe, poważnie pomyślano o połączeniu brzegów zatoki. Do tego momentu transport zapewniały łodzie. Pierwszy most (most Hayratiye) powstał w 1836 łącząc Unkapani z Azapkapi, ale był niewystarczający, więc w 1845 zbudowano drugi (zwany mostem Cisr-i Cedid), na prośbę matki sułtana Bezm-i Alem, łącząc Galata z centrum miasta. Stary most zyskał wówczas nazwę Cisr-i Atik. Nowy most był drewniany, odnawiano go w 1863 i 1875, za przejazd przez most była pobierana opłata. W 1912 niemiecka firma MAN zbudowała most o długości 468 m, który został silnie uszkodzony przez pożar w 1992. Most został odbudowany przez kolejną niemiecką firmę: Thyssen. Konstrukcja wspiera się na 114 stalowych filarach o średnicy 2 m i wysokości 18 m. By umożliwić statkom wejście do portów nad Złotym Rogiem, most posiada cztery otwierające się skrzydła o masie 5000 ton.
Bazar Egipski -  Jest jednym z najstarszych bazarów w mieście. Położony jest na nabrzeżu Eminönü, przy wjeździe na Most Galata. Nazwa bazaru pochodzi z czasów osmańskich, kiedy to na tym bazarze handlowano przyprawami przywożonymi z Egiptu. Bazar został zbudowany 1660, a dochody z niego służyły finansowaniu budowanego Nowego Meczetu. Bazar ma kształt litery 'L', pokryty jest ołowianymi kopułami, zawiera około 80 sklepików i ma sześć bram.

Plac Eminönü - tętniący życiem plac w centrum dzielnicy, rozpościera się nad nim charakterystyczny zapach ryb. Niestety, przedzielony arterią drogową, co utrudnia swobodne poruszanie się po placu.

Meczet Yeni - Budowa meczetu trwała ponad 60 lat. Prace nad meczetem rozpoczęto w 1597 na życzenie Safiye Sultan, żony sułtana Murada III i matki Mehmeda III. Pierwszym budowniczym był Davut Pasza, a po jego śmierci prace kontynuował zatrudniony przez matkę Mehmeda IV Mustafa Aga. Prace przerwano w latach 1605 – 1661 z braku pieniędzy na dokończenie budowy. W tym czasie powstał Bazar Egipski, a dochody z niego przeznaczono na dokończenie meczetu w 1663. W okresie budowy morze dochodziło do 3-metrowego podium, na którym stoi meczet. Problemy techniczne z konstrukcją muru fundamentowego, pożary i trzęsienia ziemi opóźniały budowę. Plan ogólny budynku zbliżony jest do Meczetu Książęcego autorstwa Sinana i Błękitnego Meczetu, zbudowanego przez Mehmeda Agę. Jest to projekt z centralną kopułą o wysokości 36 m i średnicy 17,5 m, która jest otoczona czterema półkopułami wspartymi na potężnych filarach. W oknach wstawione są wiraże z intarsją perłową. Nad oknami umieszczono Sury i wersety z Koranu. W skład kompleksu wchodzi: szkoła podstawowa, meczet, fontanna, pawilon dla sułtana składający się z trzech pokoi i salonu, mauzoleum. Meczet posiada dwa minarety z trzema balkonami każdy. Nowy Meczet to ostatnia sakralna budowa Osmanów o tak znaczących rozmiarach. Do Nowego Meczetu uczęszcza dziś największa ilość wiernych w całym Stambule.

Dworzec kolejowy Sirkeci - to główny terminal Tureckich Kolei Państwowych (TCDD) po europejskiej stronie miasta, w dzielnicy o tej samej nazwie, będącej częścią dystryktu Eminönü. Odjeżdżają z niego pociągi w kierunku zachodnim, do Tracji oraz za granicę, do Grecji, Bułgarii oraz Rumunii. Stacja Sirkeci zasłynęła w historii jako przystanek końcowy legendarnego pociągu Orient Ekspres, łączącego Paryż z Istanbulem. Historia dworca Sirkeci sięga czasów wojny krymskiej, po zakończeniu której władze Imperium Osmańskiego doszły do wniosku, iż konieczne jest połączenie linią kolejową Istanbulu z resztą Europy. Jednakże od pierwotnego zamysłu do jego realizacji upłynęło nieco czasu, gdyż trzy pierwsze koncesje udzielone potencjalnym wykonawcom robót zostały anulowane z powodu trudności w zgromadzeniu przez nich odpowiedniego kapitału. Ostatecznie wykonanie planu ruszyło w 1869 roku, a koncesja na budowę "Kolei Rumeli" przypadła baronowi Moritz Freiherr Hirsch auf Gereuth - urodzonemu w Bawarii belgijskiemu bankierowi. To w czasie istnienia tego pierwotnego budynku dworca do Istanbulu zawitał w 1883 roku po raz pierwszy pociąg Orient Ekspres, który wyruszył przy akompaniamencie Marszu Tureckiego Mozarta 80 godzin wcześniej z Paryża. Po drodze, która liczyła sobie 3094 kilometry przejechał on przez Strasburg, Karlsruhe, Stuttgart, Ulm, Monachium, Wiedeń, Budapeszt, Bukareszt oraz Warnę.

22 stycznia 2013 - wtorek - dzień 4

Rejs po cieśnienie Bosfor – 2 godzinny rejs do Drugiego Mostu Bosforskiego – po drodze można zobaczyć: 2 mosty, twierdza, Pałac Dolmabahce, Pałac Kucuks)

Üsküdar (azjatyckie wybrzeże Turcji) – Płynąć można z Eminönü - targ żywności, Meczet Sułtanki Mihrimah, Meczet Semsi Paszy, Wieża Leandra)
Kawiarnia Mesale – tu mozna wieczorem od 20:00 spotkać wirującego derwisza.

23 stycznia 2013 - środa - dzień 5

Most Galata – na nim można codzinnie spotkać wędkarzy, łowiących ryby z wód Złotego Rogu.

Targ żywności Karakoy – mieści się przy moście – głównie do kupienia ryby i warzywa.

Kolejka linowo – szynowa Tunel - Zbudowana w 1875 roku jest drugą najstarszą koleją podziemną na świecie (po londyńskim metrze) i dojeżdża do Placu Tunel.

Plac Tunel – tu znajduje się przystanek kolei podziemnej, jak i zabytkowego tramwaju.

Wieża Galata -  zwana również Christea Turris, czyli Wieża Chrystusa, lub Megalos Pyrgos (Wspaniała Wieża) – wznosi się w Stambule w Turcji, na północ od Złotego Rogu, w dzielnicy Galata. Wieża Galata została zbudowana w 1384 jako część fortyfikacji ówczesnej kolonii Genui i była jej najwyższym punktem (wieża ma wysokość 63 metrów). W czasach Imperium osmańskiego w wieży stacjonował oddział janczarów. W XVI w. znajdowało się tu więzienie. Po pożarze w 1794 wieżę odrestaurowano. Do 1964 z wieży wypatrywano pożarów, następnie wieżę zamknięto, odrestaurowano i w 1967 roku otworzono ją dla zwiedzających. Obecnie znajdują się tutaj: klub, restauracja, sklep z pamiątkami oraz punkt widokowy. W czasach bizantyjskich istniała wieża Megalos Pyrgos, która została zburzona przez krzyżowców w 1204 roku. Obie wieże były przez Greków nazywane tą samą nazwą.

Kościół św. Antoniego -  jest największą w mieście świątynią katolicką. W okresie bożonarodzeniowym w kościele znajduje się stajenka, a w niej aniołek, gdzie po wrzuceniu monety, grane są polskie kolędy.

Muzeum Mickiewicza – turecka placówka muzealna, mieszcząca się w domu w Stambule, w którym 26 listopada 1855 zmarł Adam Mickiewicz. W 1955 roku, w stulecie śmierci wieszcza, otwarto tu ekspozycję. W podziemiach budynku urządzono symboliczną kryptę poety, z krzyżem i płytą nagrobną z napisem: Miejsce czasowego spoczynku Adama Mickiewicza, 26 listopada - 30 grudnia 1855 roku. Od 2005 w salach muzeum znajduje się ekspozycja przygotowana przez Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie.
Hotel Pera Place – Hotel, który był szczególnie popularny w latach 20 XX w. Wśród podróżnych przyjeżdzajacych do Istambułu Orient Expressem np. A. Christie, E. Hemingway, Mata Hari, M. Monroe.

Galatasaray Liceum – Najstarsza szkoła średnia w Istambule, założona w 1481 roku jako sułtanska szkoła.

Plac Taksim – Wielki plac z rondem i trawajami. To tutaj tętni życie nowoczesnego miasta. Od  placu odchodzą ulice handlowe ze sklepami najlepszych marek, gdzie nowocześni Turcy robią zakupy.

24 stycznia 2013 - czwartek - dzień 6

Muzeum Morskie -  Muzeum zostało założone w 1897 roku w dzielnicy Hasköy w Stambule z rozkazu komandora Bozcaadali Hasan Hüsnü Paszy. Na początku muzeum było składnicą nieskatalogowanych obiektów. W 1914 Minister Marynarki Cemal Pasza mianował dyrektorem muzeum porucznika Ali Sama Boyara. Boyar zreorganizowł muzeum, jego administrację i zbiory muzealne, założył pracownię modelarską budującą modele statków dla potrzeb muzeum. Na początku II wojny światowej zbiory zostały przeniesione do Anatolii. W 1946 roku powróciły do Stambułu, tymczasowo do Meczetu Dolmabahçe, a w 1948 roku do nowego budynku. W 1961 roku muzeum zostało ponownie przeniesione do jego obecnej lokalizacji w dzielnicy Beşiktaş, w pobliże grobowca Barbarossy Hayrettina Paszy.Zbiory znajdują się w dwóch budynkach. Na parterze pierwszego znajduje się pokój poświęcony Kemalowi Ataturkowi. Przechowuje się tu pamiątki po nim i pamiątki pochodzące z jego jachtów, w tym jachtu Savarona. Na drugim piętrze znajdują się między innymi obrazy rosyjskiego malarza Ajwazowskiego, tureckiego malarza Givaniana, Van de Velde, Melkona. Znajduje się tu również flaga Barbarossy na której umieszczono różne symbole religijne, mająca reprezentować jego tolerancję religijną na morzu. Na pierwszym piętrze znajdują się memorabilia z krążownika Yavuz, który był świadkiem końca Imperium Osmańskiego i początku Republiki. Wystawiono tu ponadto kolekcję mundurów, instrumentów nawigacyjnych, manuskrypty, mapy (w tym kopię mapy Piri Reisa, galiony, broń.W drugim budynku umieszczono między innymi łodzie używane przez sułtanów, galeon sułtana Mehmeda IV, kotwice i działa pochodzące ze statków.

Grobowiec  Barbarossy i jego pomnik - Barbarossa zmarł w 1546 i zgodnie ze swoją wolą, został pochowany w pobliżu medresy w dzielnicy Beşiktaş. Mauzoleum zostało stworzone przez Sinana w klasycznym stylu osmańskim. Budowla jest zbudowana na ośmiobocznym planie, przykryta kopułą. Dla zwiedzających grobowiec jest otwierany dwa razy do roku: 4 kwietnia i 1 lipca.
Dzień przeznaczony na zakupy na kolejnych bazarach:)

25 stycznia 2013 - piątek - dzień 7

Akwedukt Walensa - jest akweduktem w Stambule w Turcji. W czasach Konstantynopola dostarczał wodę do miasta. Zbudowano go w 375 roku na rozkaz cesarza rzymskiego Walensa. Akwedukt leży między trzecim a czwartym wzgórzem Półwyspu Historycznego. Woda była sprowadzana z Lasów Belgradzkich do fontanny na Placu Beyazit. Stamtąd woda była rozprowadzana po całym mieście. Akwedukt ma wysokość 20 m. Akwedukt został odrestaurowany w XVII wieku. Z akweduktu zachował się do dzisiaj 200 m odcinek w Beyazit oraz 600 m przy Unkapani.

Meczet Książęcy - Meczet wzniósł Sinan na polecenie Sulejmana Wspaniałego w 1544 r. Sułtan chciał w ten sposób upamiętnić swego przedwcześnie zmarłego, ukochanego syna Mehmeda. Do külliye meczetu należą medresa, tabhane, imaret i mekteb (budynek szkoły podstawowej) oraz pięć grobowców, w których spoczywają m.in. Mehmed, Ibrahim Pasza i Rüstem Pasza. Dziedziniec meczetu, otoczony arkadami o 12 kolumnach, i sala modlitw powstały na planie jednakowych kwadratów. Kopuła meczetu jest podtrzymywana przez cztery filary, a jej średnica wynosi 19 m.

Meczet Fatih -  Meczet Fatih – meczet położony w dzielnicy Fatih, na jednym z siedmiu wzgórz Stambułu w Turcji. Jest pierwszym dużym, sułtańskim meczetem zbudowanym po zdobyciu miasta przez Turków. W epoce Bizancjum w tym miejscu znajdował się wzniesiony przez Konstantyna I Kościół Świętych Apostołów, zwany również Kościołem Havariyun lub Aya Apostoli. Przy budowie meczetu wykorzystano budulec z tego kościoła, kamienne kolumny i fundamenty. Meczet został zbudowany na rozkaz sułtana Mehmeda II, prawdopodobnie przez architekta greckiego pochodzenia: Atik Sinana w latach 1463- 1471. Inne źródła wymieniają wśród budowniczych Greka Christodulosa. Do czasu wybudowania Meczetu Sulejmana był to największy meczet w mieście. W 1509 sułtan Bajazyd I zrekonstruował meczet po trzęsieniu ziemi. W 1766 meczet został zniszczony podczas trzęsienie ziemi, zburzony i odbudowany w 1771 przez sułtana Mustafę III, który zatrudnił przy tym przedsięwzięciu znanego budowniczego tamtych czasów: Mehmeta Tahira Agę. Kopuła meczetu miała wysokość 50 m i średnicę 26 metrów. Minarety miały pojedyncze krużganki i kryte były ołowiem. Wokół meczetu wybudowano dodatkowo, podobnie jak w wielu meczetach tego okresu medresy, biblioteki, szkoły uczące filozofii, historii, geografii, gramatyki, algebry, prawa koranicznego, kuchnie dla ubogich, karawanseraje, zajazd dla derwiszy w podróży, szpital zatrudniający lekarzy, chirurga, farmaceutę, oraz kilka hamamów. Kompleks Fatih jest uważany za pierwszy uniwersytet zbudowany przez sułtanów w Stambule. Odbudowany w 1771 roku meczet jest większy od poprzednika, posiada kopułę, którą dźwigają łuki i cztery filary. Z czterech stron kopuły znajdują się półkopuły, na rogach dodano małe kopuły. Nowe minarety są wyższe i mają dwa krużganki. Dziedziniec otacza 18 granitowych kolumn wspierających 22 kopuły. Minbar wykonano z różnokolorowego marmuru. Przy meczecie znajdują się grobowce Mehmeta II i jego żony.

Wizyta w komunie sufich – (obok Meczetu Fatih) -  darmowy obiadek, uczestnictwo w śpiewach:), nawet upomniki dostaliśmy w postaci... “zestawu młodego muzułmanina” :) W sumie bardzo ciekawe 3 godziny.

Targ środowy – największy bazar odbywa się w środę, gdzie kobiety z okolicy przychodzą na cotygodniowe zakupy.

Fener – uliczki i  Cerkiew św. Marii od Mongołów – XIII wieczna świątynia górujaca na wgórzu.
Bulwar nad Złotym Rogiem – warto się przejść bulwarem z Fener  do  Eminönü wzdłuz brzegów Złotego Rogu.
Kościół św. Sergiusza i Bakchusa - kościół wybudowany w Konstantynopolu za panowania cesarza Justyniana I. W pierwszej połowie XVI wieku zamieniony w meczet, jego turecka nazwa to: Küçük

26 stycznia 2013 - sobota - dzień 8

Ayasofya Camii co dosłownie znaczy "mała Hagia Sophia". Ten bizantyjski budynek, wybudowany na planie centralnym, wzniesiono w VI wieku. Według niektórych był to model dla, wzniesionego nieco później, kościoła Mądrości Bożej – głównej świątyni Cesarstwa Bizantyjskiego. Jest to jeden z najważniejszych, wczesnobizantyjskich budynków w dzisiejszym Stambule.Według późniejszej legendy, za panowania cesarza Justyna I, jego siostrzeniec Justynian został oskarżony o spiskowanie przeciwko cesarzowi, a następnie skazany na śmierć. Jednakże we śnie ukazali się cesarzowi dwaj święci: św. Sergiusz i św. Bakchus, zapewniając go o niewinności Justyniana. W rezultacie przyszły cesarz został uwolniony i przywrócony do godności cezara. Z wdzięczności Justynian ślubował, że gdy zostanie cesarzem poświęci tym dwóm świętym kościół.

Powrót do Krakowa przez Monachium.

 

* opisy zabytków Stambułu zaczerpnięto z wikipedii.